مقایسه تأثیر کوتاه مدت و ماندگاری تکنیک های کشش ایستا، پویا و تسهیل عصبی عضلانی بر انعطاف پذیری عضلات همسترینگ

Authors

  • خلیل خیام باشی دانشیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه اصفهان، ایران
  • مصطفی یوسف زاده کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه اصفهان،ایران
Abstract:

زمینه و هدف: جهت اجرای مؤثرتر مهارت­های ورزشی، پیشگیری از آسیب واحد تاندونی- عضلانی، و درمان صحیح، آگاهی از روش­های مختلف کششی امری بدیهی است. در این تحقیق، اثرات کوتاه­مدت و ماندگاری سه روش کشش PNF، ایستا، و پویا بر انعطاف عضلات همسترینگ دانش آموزان پسر مطالعه شد. مواد و روش ها: 168 پسر دبیرستانی سالم به 4 گروه­ تحقیقی تقسیم شدند. گروه­های تحقیق به مدت سه روز  به انجام سه روش کشش PNF، پویا و ایستا پرداختند. گروه PNF حرکت کششی انقباض-رها کردن، گروه کشش ایستا حرکت کششی‌ هاردلر، گروه کشش پویا حرکت کششی لگد زدن، را در روز اول طی یک جلسه تمرینی انجام دادند. از گروه­های تمرینی بلافاصله پس از کشش سه پس­آزمون به وسیله آزمون استاندارد بشین و برس به عمل آمد. یافته ­ها: تحلیل واریانس برای داده­های تکراری نشان داد که انعطاف عضلات همسترینگ در گروه­های تمرینی به طور معناداری پیشرفت داشته است، اما در گروه شاهد بدون تغییر مانده است (05/0≥p). آزمون توکی نشان داد که تأثیر کوتاه­مدت و ماندگاری این تأثیر در اثر دو روش کششPNF  و ایستا همسان و معنادار هستند (05/0≥p). اما تغییرات کوتاه­مدت انعطاف عضلات همسترینگ در گروه پویا پس از 24 ساعت ماندگار نبود (87/0P=). نتیجه گیری: اثر کوتاه مدت کشش در هر سه گروه تمرینی با گروه کنترل اختلاف معنا دار داشت و در ماندگاری، کششPNF  و ایستا دارای اخلاف معناداری نسبت به کشش پویا بودند. کشش PNF و ایستا انعطاف پذیری همسترینگ را بهبود داده و اثر آن تا 48 ساعت ماندگار است. کشش ایستا به دلیل سهولت و پیچیدگی کمتر نیست به کشش PNF پیشنهاد می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه تأثیرات کوتاه مدت و ماندگاری سه نوع روش کششی ایستا، پویا و pnf بر انعطاف پذیری عضلات همسترینگ

مقدمه: جهت اجرای موثرتر مهارت های ورزشی، پیشگیری از آسیب واحد تاندونی- عضلانی، و درمان صحیح آگاهی از روش-های مختلف کششی و بکارگیری موثرترین و راحت ترین آنها جهت ایجاد انعطاف پذیری امری بدیهی است. در این تحقیق، اثرات کوتاه مدت و ماندگاری سه روش کشش pnf، ایستا، و پویا بر انعطاف عضلات همسترینگ دانش آموزان پسر مطالعه شد. روش مطالعه: مطالعه نیمه تجربی و دارای پیش و سه پس آزمون بود. نمونه گیری از ن...

15 صفحه اول

تأثیر روش های تمرینی ویبریشن، تسهیل عمقی عصبی عضلانی و روش ترکیبی بر انعطاف پذیری عضلات همسترینگ

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سه روش تمرین کششی ویبریشن، تسهیل عمقی عصبی عضلانی و روش ترکیبی بر انعطاف پذیری عضلات همسترینگ در دانشجویان مرد غیر ورزشکار انجام شد. روش کار: در این پژوهش 30 نفر از دانشجویان مرد غیر ورزشکار انتخاب شده به صورت تصادفی هدف دار به سه گروه ده نفری به نام گروه کشش ویبریشن، گروه تسهیل عمقی عصبی عضلانی و گروه ترکیبی تقسیم شدند. میزان انعطاف‌پذیری عضلات همسترینگ آزم...

full text

تأثیر مدت کشش ایستا بر حداکثر انقباض ارادی و انعطاف پذیری همسترینگ

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر مدت کشش ایستا بر حداکثر انقباض ارادی (MVC) و انعطاف پذیری همسترینگ بود. به این منظور 10 دانشجوی پسر تربیت بدنی سه پروتکل مختلف گرم کردن شامل 5 دقیقه دویدن روی تردمیل و 45 ثانیه (15×3 ثانیه) کشش ایستای همسترینگ، 5 دقیقه دویدن و 90 ثانیه (30×3 ثانیه) کشش ایستای همسترینگ و 5 دقیقه دویدن (شرایط کنترل) را به صورت تصادفی در روزهای جداگانه اجرا کردند. در هر جلسه قبل و ب...

full text

مقایسه تأثیرات کوتاه مدت و ماندگاری ۲۴و ۴۸ ساعته سه نوع روش کششی ایستا، پویا و pnf بر انعطاف پذیری عضلات همسترینگ

زمینه و هدف : جهت اجرای موثرتر مهارت­های ورزشی، پیشگیری از آسیب واحد تاندونی- عضلانی، و درمان صحیح آگاهی از روش­های مختلف کششی و بکارگیری موثرترین و راحت ­ ترین آنها جهت ایجاد انعطاف­پذیری امری بدیهی است. در این تحقیق، اثرات کوتاه­مدت و ماندگاری سه روش کشش proprioceptive neuromuscular facilitation: pnf ، ایستا، و پویا بر انعطاف عضلات همسترینگ دانش آموزان پسر مطالعه شد .   روش بررسی: مطالعه نیمه...

full text

تاثیر دو شیوه کششی ایستا و تسهیل عصبی عضلانی (PNF ) بر میزان انعطا ف پذیری عضلات همسترینگ پای غیر غالب دانش آموزان دختر

هدف از این تحقیق، مقایسه تاثیر دو شیوه کششی ایستا و تسهیل عصبی عضلانی از طریق گیرنده های عمقی (PNF ) بر میزان انعطاف پذیری عضلات همسترینگ بود. به این منظور 60 دانش آموز دختر با میانگین سنی 24/17 سال که در انعطاف پذیری عضلات همسترینگ پای غیر غالب دارای محدودیت(70 درجه < دامنه حرکتی باز شدن فعال زانو) بودند، به صورت تصادفی به سه گروه تجربی ایستا (20=n )، تجربی PNF (20=n) و کنترل (20=n) تقسیم شدند...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 11  issue 22

pages  131- 146

publication date 2016-02-20

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023